Tunas in toyota s!

Beste allemaal,

Dit bericht volgt al snel op het vorige, maar we hebben vandaag een dagje vrij, alle tijd en weer genoeg te vertellen.

Afgelopen weekend zaten we in Lima: een vreselijke heksenketel van mensen en taxi s. Pff, welkom! In Arequipa waren de taxichauffeurs helemaal fan van kleine daewoo-autootjes; in Lima rijden bijna alleen maar station wagens van toyota corolla! Dat was onze vroegere auto thuis. Ik heb nog nooit zoveel ¨onze auto¨ bij elkaar gezien! Deze stationwagens zijn wel veel veliger in het verkeer dan de daewoo-koekblikjes!
Alsof we nog niet genoeg films hadden gezien in de bussen, zijn we in Lima naar de bios gegaan, naar ¨la monja¨(the nun). Een horrorfilm maar gelukkig erg ongeloofwaardig, zodat we daarna nog over straat durfden. Maar geen aanrader.
We hadden de afgelopen dagen veel vrouwen en ook enkele kinderen in paarse kleren zien lopen. Nu weten we waarom: in oktober wordt el senor de los milagros (de heer van de wonderen) herdacht. Tevens vinden er vele extra vieringen in kerken plaats, zoals het afgelopen weekend...ons hostel was tegenover een van die kerken...Sita kon niet slapen door al die muziek!
Maandagochtend met de taxi naar SENASA in Lima, ons tweede stageadres. Daar alles uitgelegd gekregen, ´s middags geoefend met testen in het laboratorium.
Maandagavond was er een festival op het kerkplein tegenover ons hostel: festival van de tunas. Tunas zijn muziekgroepen die uit (mannelijke) studenten bestaan. Ze spelen allerlei soorten gitaren, dragen gekke pakjes met mallots, hebben een eigen vlag...er waren zes groepen tunas die optraden. Voordat elke groep begon hield elke groep een speech waarin vooral benadrukt werd dat ze vrijgezel waren en alles voor de vrouwen over hadden...
Echt heel leuk, jong en oud zat op stoeltjes te luisteren en er werd zelfs gedanst!
Aangezien onze stage niet in Lima maar in het departement Ancash is, zijn we gisteren verhuisd. Fijn om dat drukke Lima te verlaten! Het departement Ancash ligt 8 rijden vanaf Lima, midden tussen de bergen (de cordillera negra en blanca, met 35 toppen boven de 6000m, Peru´s hoogste berg, een van werelds mooiste berggebieden!).
In Huaraz, de hoofstad van Ancash, stond een erg aardige vrouw, Edda, op ons te wachten. Ze had al een eenvoudig pensionnetje voor ons geregeld. Net een tweede moeder voor ons, zo vriendelijk en bezorgd!
Huaraz is een stadje van zo´n 80.000 inwoners, klein en druk gezellig. Touristen die er komen, komen er om in de bergen te wandelen of (in de winter) te skieen. En het is er KOUD!! Wel even wennen. En er is nergens verwarming. Dat wordt dus inka-mutsen, sloffen...kopen! s Ochtends warmt alles wel weer op, tegen drie uur gaat het regenen en s avonds koel het dan weer af.
Wat we de komende weken gaan doen: het voorkomen van de ziekte Brucellose bij geiten in kaart brengen. Van deze provincie is dat nog nooit onderzocht. Samen met twee mensen van SENASA gaan we heel veel geitenkuddes bezoeken (gem. 60 geiten per kudde, gehoed door arme mensen, vaak vrouwen). We gaan bloed afnemen en dat bloed testen op antistoffen tegen die ziekte. Verder gaan we enquetes afnemen van de geitenhoeders. Waarschijnlijk gaan we veel reizen, veel lopen in de bergen, soms de bagage op een ezel meenemen, (de kuddes bevinden zich afgelegen en een extra moeilijkheid is dat ze rond trekken - transhumancia).
Vandaag hadden we vrij omdat het allerheiligen is en dus een vrije dag. We waren uitgenodigd op de lunch bij Edda thuis. Vanmiddag hebben we het stadje verkend en zijn we op de foto gezet door twee tienermeisjes die ons zo mooi en groot vonden!
Morgenvroeg beginnen we met het echte werk!

Heel veel groeten allemaal,

Hanneke