Ups en downs

Hola allemaal,

Gisterenavond zijn we weer gearriveerd in Huaráz, moe en ruikend naar een mengelmoes van geiten en varkens. Ja varkens! Samen met ons en Amachi gingen namelijk nog twee mensen (William en Victor) op pad, die bloedmonsters van varkens moesten verzamelen. En omdat we naar een afgelegen gebied gingen, gingen we, om benzine te sparen, met 5 mensen in één 4x4, plus bagage voor een week, een reserveband en drie jerrycans met benzine, dit alles onder een zeil..

Ancash, het departement waar we zitten, is ongeveer zo groot als Nederland en bestaat van west naar oost uit: de zee - een bergketen die de cordillera negra heet - een vallei, de callejon de Huaylas - weer een bergketen, de cordillera blanca en dan weer een vallei, de callejon de Conchucos.
Deze week zouden we de hele callejon de Conchucos bezoeken! Om daar te bereiken moesten we over een pas, door de sneeuw, zie de foto´s!
Iets na de pas begaf de 4-wiel drive het..

We dachten dat we aan de bergweggetjes gewend waren, maar maandag was het echt heel eng: tegen de schemering daalden we een berg af, en de weg was zo smal dat de auto er amper kon rijden...de haarspeldbochten waren zo scherp dat iedereen, behalve de chaufeur, uitstapte ,uit angst en om stenen onder de wielen te leggen...en dan zonder 4-wiel-drive..wij zagen het echt niet meer zitten: wat is nou belangrijker: een paar monsters van geiten of 5 mensenlevens?! Dus, toen er plaats was, zijn we gelukkig omgekeerd!
Onderweg kwamen we nog een borracho (dronkenlap) tegen: we hebben ´m achter in de bak, bovenop de bagage meegenomen, met mij ernaast, omdat we bang waren dat hij zich niet goed vast zou houden en zodoende van de wagen af zou vallen...

Het was een week met ups en downs:
De ups: het enige Argetijnse / Peruaanse kinderliedje wat we kennen, zingen met twee kindjes, die je later met ´chao tía´(dag tante!) uitzwaaien; ontmoeting met een geitenhoudster die in Huaráz bleek te studeren en bij ons om de hoek scheen te wonen!; een andere ontmoeting met een aardig echtpaar die zeiden dat ze blij waren eens in hun leven ons, gringas, gezien te hebben..! Of op straat varkens tappen, terwijl het hele dorp uitloopt (zie foto); mooie vergezichten en sterrenhemels; Amachi en William zingend; Amachi of Victor die diergeneeskundige raad geven aan mensen met zieke cavia´s..
Of die keer dat we bij een man thuis op de bus zaten te wachten en hij liet zien wat hij in de bergen had gevonden: uit een hoekje van de kamer haalde uit een schedel van een inka, herkenbaar aan de expres vervormde schedel, een prachtige oude keramieke vaas en een koperen haak..! Naar de waarde ervan konden we alleen maar gissen!

Dan de downs: FRUSTRATIE..omdat je geen geiten kan vinden; na een steile klim naar een kudde toe en dan een eigenaar die niet wil dat je bloed tapt omdat zijn geiten dan dood gaan..! Of de samenwerking met de varkensdierenarts: hopeloos met hoofdletters. Vaak was hij zo traag dat wij twee en Victor het bloed al getapt hadden bij de varkens..dan zou je denken: dan kun je ondertussen al de enquete bij de eigenaar hebben afgenomen, maar nee hoor, dat moest dan daarna nog en duurde lang...en hij behandelde Victor, die geen dierenarts maar technico is, soms als zijn onderdaan! Vreselijk. Of die keer dat we ons opgesplitst hadden in twee groepen en iedereen monsters had genomen, behalve hij! Het zorgde vor frustratie, vertraging en af en toe een snauw!

We hebben overnacht in hotelletjes in Piscobamba, Pomabamba (beide bekend omdat er op het dorpsplein geen fontein zoals altijd, maar een boom staat!) en Sihuas, waar we als gringas een bezienswaardigheid waren. We werden er aangesproken met ´muñecas´ (=popjes) en ´grandazo´(enorm).

De auto brokkelde steeds meer af: de acterklep zat al met een touw vast, op maandag begaf de 4-wiel-drive het dus, boven op de hoogvlakte kregen we een lekke band (enige plusplunt van de varkensdierenarts: hij kan wel autorijden en banden vervangen!) en de laatste dag liet de voorklep van de auto helemaal los, zodat we die ook met een touw vast moesten maken, als een kadootje (zie foto)!

Vandaag kleren wassen, uitrusten en vanavond gaan we uit, met het team van afgelopen week Amachi en de varkensdierensarts. Victor niet want die woont niet in Huaráz.

Jullie in Nederland: geniet van de warme herfst en nogmaals bedankt voor de mailtjes, steeds weer! Beginnen jullie al in de Sinterklaassfeer te komen? Nog maar een dikke week!

Er staan weer foto´s op:
www.mijnalbum.nl/Album=4J4FSYA3

liefs,
Hanneke