Een tipje van de sluier
Door: Hanneke
Blijf op de hoogte en volg Hanneke
03 December 2007 | Ierland, Carrickmacross
Dag trouwe lezers,
Vanaf het begin dat ik in Ierland ben, houd ik op www.boerderij.nl een weblog bij. Vorige week werd ik gevraagd om een langer stuk in te leveren: dit komt volgende week als artikel in 'De Boerderij'!
Ik zal alvast een tipje van de sluier oplichten: een aantal aardige anecdotes:
“Do you like it over here?”, wordt me vaak gevraagd. Een vraag die ik volop kan bevestigen, want ik heb het goed naar mijn zin.
“Are you going to marry an Irish man?” Die vraag is me ook al veel gesteld! “Well, who knows”, zeg ik dan. “We will find you a good Irish farmer”, zeggen de boeren dan. Verscheidene boeren hebben al het een en ander proberen te regelen voor me, zonder dat ik daar om vroeg. Zo probeerde een veehouder me aan zijn neefje te koppelen. “Hij melkt 100 koeien!” zei hij. “Weet je wat, ik zal ‘m even opbellen!” “Ho stop”, zei ik, “niet zo hard van stapel lopen!” “Dan zal ik je een foto van hem laten zien”, zei hij en voor ik iets kon zeggen was hij al naar binnen gesneld op zoek naar een foto van de bewuste jongen…
Een andere man, rond de 70, zei me dat ik wel een goede vrouw voor zijn buurman van 50 was. “Nou ik denk dat het leeftijdsverschil tussen ons wel erg groot is”, zei ik hem!
Die Ieren, ze hebben bijna allemaal pretoogjes: dan moet je beducht zijn op grappen en de nodige huwelijksarrangementen!
Je leert de boeren steeds beter kennen. Ieder is weer apart op zijn eigen manier.
Zo is één van onze boeren echt heel eigenwijs: het liefst doet hij alles zelf en houdt hij de dierenarts zo ver mogelijk op afstand. Nu had een van zijn koeien een verstopte speen, waar een propje uitgehaald moest worden, dus nu moest hij me wel laten komen. Hij kwam me al tegemoet: dikke buik naar voren, een enorme winkelhaak in zijn trui, waardoor je zijn bloes ook zag…Hij had volgens mij niet zoveel vertrouwen in wat ik ging doen. Ik draaide een soort schroefdraad in de speen en trok het propje eruit, de melk spoot uit het kwartier. Ik merkte dat hij echt verbaasd was, dat had hij niet verwacht! Toch maar goed dat hij de ‘vet’ had laten komen!
Een andere prachtige visite:
De laatste visite van de dag, het is al donker en vriest. “Follow the lane to it’s end”, was me gezegd. Ik volg een onverhard pad, vol stenen, nergens verlichting, het is een heldere nacht en volle maan. Het pad eindigt bij een oud huis, maar ik zie niemand. Met mijn zaklamp aan ga ik op zoek en zie licht in de stal: een mannetje van over de 80 houdt hier zijn koeien! Hij vertelt me dat hij tot een jaar geleden ook nog op ‘het bedrijf’ woonde maar nu bij familie in huis is. Eén van zijn kalveren heeft longontsteking. Mooi dat iemand op die leeftijd nog druk met zijn beesten is. Ik vraag hem of ik hem een lift kon geven, naar huis. "Nee, ik ben op de traktor gekomen", zegt hij, en op de traktor zou hij ook weer naar huis gaan! Op de terugweg steekt een vos voor me het pad over.
En dan nog het verhaal over Carmilla..
om 24.00 uur word ik gebeld door mensen met een hond die aan het jongen is, ze heeft al 2 pups (waarvan 1 al dood) maar het wil niet vlotten. Ze vragen of ik naar hun huis wil komen, Ze leggen uit waar het is, in Carrick, het moet een grote villa zijn, ze zijn verbaasd dat ik het huis niet ken!
Goed, daar aangekomen, idd een enorm huis: ook een enorme hond, in een kooi, me tegemoet grommend. "Nou ik ga zo die kooi niet in", zeg ik, "daar heb ik geen uitweg". Dus op naar de praktijk om een muilkorf te halen, nog niet zo makkelijk om voor zo'n monster met buldogkop een muilkorf te vinden!
Het baasje doet Carmilla (zo heet het edele dier) de muilkorf om. Daarna kan ik de kooi in. Ik voel geen andere pups in de geboorteweg, ik geef haar een injectie en zeg dat als er over een half uur geen verandering is, ze naar de praktijk moet komen. Dan zal ik röntgenfotos maken en bij meer pups in de buik een keizersnee doen...
Om 1.15 uur is Carmilla op de praktijk want er is nog steeds geen sprake van meer pups...Carmilla verdoofd en rontgenfoto's gemaakt (het beest weegt 58 kg!): pfff geen andere pups meer in de buik dus gelukkig geen keizersnee in the middle of the night!
Om 2.00 uur ga ik weer bed in....
Dat was het weer voor vandaag.
Er staan ook weer enkele nieuwe foto's op http://www.mijnalbum.nl/Album=HQS8ZXZF
Heel veel groeten vanuit een nat, winderig en modderig Ierland :)
Hanneke
P.S. Vandaag hoorde ik dat de andere pup van Carmilla ook dood is: moederlief is bovenop het arme ding gaan liggen...
Vanaf het begin dat ik in Ierland ben, houd ik op www.boerderij.nl een weblog bij. Vorige week werd ik gevraagd om een langer stuk in te leveren: dit komt volgende week als artikel in 'De Boerderij'!
Ik zal alvast een tipje van de sluier oplichten: een aantal aardige anecdotes:
“Do you like it over here?”, wordt me vaak gevraagd. Een vraag die ik volop kan bevestigen, want ik heb het goed naar mijn zin.
“Are you going to marry an Irish man?” Die vraag is me ook al veel gesteld! “Well, who knows”, zeg ik dan. “We will find you a good Irish farmer”, zeggen de boeren dan. Verscheidene boeren hebben al het een en ander proberen te regelen voor me, zonder dat ik daar om vroeg. Zo probeerde een veehouder me aan zijn neefje te koppelen. “Hij melkt 100 koeien!” zei hij. “Weet je wat, ik zal ‘m even opbellen!” “Ho stop”, zei ik, “niet zo hard van stapel lopen!” “Dan zal ik je een foto van hem laten zien”, zei hij en voor ik iets kon zeggen was hij al naar binnen gesneld op zoek naar een foto van de bewuste jongen…
Een andere man, rond de 70, zei me dat ik wel een goede vrouw voor zijn buurman van 50 was. “Nou ik denk dat het leeftijdsverschil tussen ons wel erg groot is”, zei ik hem!
Die Ieren, ze hebben bijna allemaal pretoogjes: dan moet je beducht zijn op grappen en de nodige huwelijksarrangementen!
Je leert de boeren steeds beter kennen. Ieder is weer apart op zijn eigen manier.
Zo is één van onze boeren echt heel eigenwijs: het liefst doet hij alles zelf en houdt hij de dierenarts zo ver mogelijk op afstand. Nu had een van zijn koeien een verstopte speen, waar een propje uitgehaald moest worden, dus nu moest hij me wel laten komen. Hij kwam me al tegemoet: dikke buik naar voren, een enorme winkelhaak in zijn trui, waardoor je zijn bloes ook zag…Hij had volgens mij niet zoveel vertrouwen in wat ik ging doen. Ik draaide een soort schroefdraad in de speen en trok het propje eruit, de melk spoot uit het kwartier. Ik merkte dat hij echt verbaasd was, dat had hij niet verwacht! Toch maar goed dat hij de ‘vet’ had laten komen!
Een andere prachtige visite:
De laatste visite van de dag, het is al donker en vriest. “Follow the lane to it’s end”, was me gezegd. Ik volg een onverhard pad, vol stenen, nergens verlichting, het is een heldere nacht en volle maan. Het pad eindigt bij een oud huis, maar ik zie niemand. Met mijn zaklamp aan ga ik op zoek en zie licht in de stal: een mannetje van over de 80 houdt hier zijn koeien! Hij vertelt me dat hij tot een jaar geleden ook nog op ‘het bedrijf’ woonde maar nu bij familie in huis is. Eén van zijn kalveren heeft longontsteking. Mooi dat iemand op die leeftijd nog druk met zijn beesten is. Ik vraag hem of ik hem een lift kon geven, naar huis. "Nee, ik ben op de traktor gekomen", zegt hij, en op de traktor zou hij ook weer naar huis gaan! Op de terugweg steekt een vos voor me het pad over.
En dan nog het verhaal over Carmilla..
om 24.00 uur word ik gebeld door mensen met een hond die aan het jongen is, ze heeft al 2 pups (waarvan 1 al dood) maar het wil niet vlotten. Ze vragen of ik naar hun huis wil komen, Ze leggen uit waar het is, in Carrick, het moet een grote villa zijn, ze zijn verbaasd dat ik het huis niet ken!
Goed, daar aangekomen, idd een enorm huis: ook een enorme hond, in een kooi, me tegemoet grommend. "Nou ik ga zo die kooi niet in", zeg ik, "daar heb ik geen uitweg". Dus op naar de praktijk om een muilkorf te halen, nog niet zo makkelijk om voor zo'n monster met buldogkop een muilkorf te vinden!
Het baasje doet Carmilla (zo heet het edele dier) de muilkorf om. Daarna kan ik de kooi in. Ik voel geen andere pups in de geboorteweg, ik geef haar een injectie en zeg dat als er over een half uur geen verandering is, ze naar de praktijk moet komen. Dan zal ik röntgenfotos maken en bij meer pups in de buik een keizersnee doen...
Om 1.15 uur is Carmilla op de praktijk want er is nog steeds geen sprake van meer pups...Carmilla verdoofd en rontgenfoto's gemaakt (het beest weegt 58 kg!): pfff geen andere pups meer in de buik dus gelukkig geen keizersnee in the middle of the night!
Om 2.00 uur ga ik weer bed in....
Dat was het weer voor vandaag.
Er staan ook weer enkele nieuwe foto's op http://www.mijnalbum.nl/Album=HQS8ZXZF
Heel veel groeten vanuit een nat, winderig en modderig Ierland :)
Hanneke
P.S. Vandaag hoorde ik dat de andere pup van Carmilla ook dood is: moederlief is bovenop het arme ding gaan liggen...
-
03 December 2007 - 23:50
Lidia:
Dag Hanneke,
voor het slapen gaan, nog effe zeggen dat ik blij ben van nog eens iets te horen vanuit het verre Ierland! Ik neem morgen de tijd om jouw verhalen te lezen. Groetjes en tot....Lidia
-
04 December 2007 - 19:11
Jenny:
hartstikke leuk om te horen hoe het allemaal gaat! je vertelt het goed! esther van luipen werd ook aan iedereen gekoppeld weet ik nog van mijn bezoek daar. teveel 'bachelor farmers' in ierland! en dan is het maar wat handig om een dierenarts als vrouw te hebben, nietwaar? -
04 December 2007 - 21:25
Laura (W):
Hoi Hanneke,
Ik zal vragen of Koos de "boerderij" wil bewaren... ben benieuwd.
Mooie foto's, echt zoals je ierland voorstelt... -
08 December 2007 - 05:35
Agnes:
Hoi!
Je bent dus in 'boer zoekt vrouw' land beland:) Het kan slechter! Je baan klinkt echt als een film, kan het me helemaal voorstellen zoals je het beschrijft. Volgens mij ben je echt een keigoeie dierenarts aan het worden daar. Leuk al die ervaringen! Doei, Agnes -
09 December 2007 - 14:44
Lidia:
Dag Hanneke, ik geniet telkens als ik deze verhaaltjes lees en dat gebeurt vrij regelmatig!! Je zou er een boek van kunnen samenstellen!!! Zeg tussen haakjes, die neef van die boer, was dat een knappert???? Hier in België is het zeer regenachtig, behalve vandaag, zondag de 09de december, nu schijnt de zon nog!! En het weer ginder? Hoe valt het wonen ginder? Ga je lekker winkelen of ga je telkens uit eten of....
Beleef maar zo veel mogelijk te gekke dingen, dan horen we er nog van!!Groetjes, Lidia -
10 December 2007 - 08:11
Ans Van De Laar:
Hallo Hanneke,
wel apart al die huwelijksmakelaars die je ongevraagd een dienst willen bewijzen.Kom je veel boeren tegen die de pensioengerechtigde leeftijd al gepasseerd zijn? Is er geen bepaalde leeftijd waarop mensen met pensioen gaan als boer?Het lijkt op vroeger in Nederland in de zestiger jaren dat boeren bij hun kinderen op het bedrijf bleven meewerken tot hun dood. Mijn eigen grootvader deed de boerderij over aan zijn zoon en bleef werken tot ruim 80 jaren en hij stierf.Hoe gaat het met de muziek?
Je moeder heeft een fijne vakantie gehad in Vietnam, ik ben benieuwd naar de foto's
Nog maar 2 weken en het is al kerstvakantie. Over een week hebben de jongens proefwerkweek, gelukkig voor de vakantie zodat ze daarna echt kunnen genieten. Jos heeft weer het voornemen het de volgende periode nog degelijker aan te pakken. Zeker met de exacte vakken heeft hij zijn handen vol. Hier is inmiddels de koe geslacht en ingepakt(klink wel apart ingepakt). De tuin is winterklaar. Er is hier nu al evenveel regen gevalllen als normaal in de hele maand december. Overal slijk en dat voor zandgrond. De dagen zijn vooral donker. Dat zal bij jou nog wel donkerder zijn.Hoe was sinterklaas bij jou?
Hier hebben we gezellig gegourmet en veel cadeautjes uitgepakt.
Midden januari 2008 wordt de film over kamp Vught waar Bert in gefigureerd heeft vertoond voor alle deelnmeers. Ik ben heel benieuwd.
Hanneke heel veel groeten van ons allemaal en tot gauw,
Ans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
