Music please
Door: Hanneke
Blijf op de hoogte en volg Hanneke
15 November 2007 | Ierland, Carrickmacross
Lieve allemaal,
Weer eens een (muzikaal dit keer) berichtje vanuit Ierland.
Meer en meer raak ik betrokken bij de Ierse muziek. Zoals iemand me zei: 'it's an underworld'. En inderdaad: je moet moeite doen om 'in het wereldje van de Ierse muziek verzeild te raken maar als je daar eenmaal bent gaat er een wereld voor je open. Zoveel mensen die muziek maken, wedstrijden zelfs, internationaal!
Een paar weken geleden heb ik weer in de pub gespeeld, erg leuk. De man naast me, een accordeonnist, gaf me zijn bladmuziek mee om te kopieren, dus nu heb ik 'loads of music'!
Verder ben ik met Esther van Luipen, een Nederlandse dierenarts die aan de westkust van Ierland werkt en die ik via DIO ken, naar een muziekfestival van Ierse muziek geweest. GEWELDIG! Eerst naar de finale van traditionele dans: jong en oud, tapdansend op accordeonmuziek!
's Avonds de pub in: er was een groep muzikanten (fluiten, accordeons, gitaar) en er werg gezongen en gedanst: steeds stond er iemand op en zong een Ierse song! Prachtig! de pub was packed met mensen, de deur stond open, mensen stroomden binnen, er werd gedanst op een houten ton, de raampjes van de pub stonden open en zelfs daar hingen kinderen in, luisterend naar de muziek! En het mooie hier in Ierland is dat leeftijd niet uitmaakt! Jong en oud is in de pub en iedereen praat met elkaar: oma zit met haar voeten omhoog aan de bar en haar kleinzoon is net voor de eerste keer op stap!
Met Esther ben ik de volgende dag naar de Connemara geweest: een ruig landschap aan de westkust, waar mensen schaars zijn en schapen de wegen domineren.
De reis naar de westkust was trouwens een heel ondernemen: ik kwam erachter dat Ierland slechts 3 stukjes snelweg heeft! De rest zijn wegen vol bochten en traktors die je ophouden...
Ik krijg steeds meer plezier in het werk: ik merk dat het pas echt leuk wordt als je de boeren en de omgeving begint te kennen, en dat begint nu te komen. Verder heb ik veel bijgeleerd te afgelopen maanden waardoor je ook zelfverzekerder wordt.
Vorige week was ik weer even in NL voor het symposium van DIO: heerlijk om weer even in Utrecht te zijn, vrienden te zien, al was het maar kort.
Goed, genoeg voor nu. All the best voor jullie, we mailen en ik hoop velen van jullie de week voor kerstmis te zien,
liefs,
Hanneke
Weer eens een (muzikaal dit keer) berichtje vanuit Ierland.
Meer en meer raak ik betrokken bij de Ierse muziek. Zoals iemand me zei: 'it's an underworld'. En inderdaad: je moet moeite doen om 'in het wereldje van de Ierse muziek verzeild te raken maar als je daar eenmaal bent gaat er een wereld voor je open. Zoveel mensen die muziek maken, wedstrijden zelfs, internationaal!
Een paar weken geleden heb ik weer in de pub gespeeld, erg leuk. De man naast me, een accordeonnist, gaf me zijn bladmuziek mee om te kopieren, dus nu heb ik 'loads of music'!
Verder ben ik met Esther van Luipen, een Nederlandse dierenarts die aan de westkust van Ierland werkt en die ik via DIO ken, naar een muziekfestival van Ierse muziek geweest. GEWELDIG! Eerst naar de finale van traditionele dans: jong en oud, tapdansend op accordeonmuziek!
's Avonds de pub in: er was een groep muzikanten (fluiten, accordeons, gitaar) en er werg gezongen en gedanst: steeds stond er iemand op en zong een Ierse song! Prachtig! de pub was packed met mensen, de deur stond open, mensen stroomden binnen, er werd gedanst op een houten ton, de raampjes van de pub stonden open en zelfs daar hingen kinderen in, luisterend naar de muziek! En het mooie hier in Ierland is dat leeftijd niet uitmaakt! Jong en oud is in de pub en iedereen praat met elkaar: oma zit met haar voeten omhoog aan de bar en haar kleinzoon is net voor de eerste keer op stap!
Met Esther ben ik de volgende dag naar de Connemara geweest: een ruig landschap aan de westkust, waar mensen schaars zijn en schapen de wegen domineren.
De reis naar de westkust was trouwens een heel ondernemen: ik kwam erachter dat Ierland slechts 3 stukjes snelweg heeft! De rest zijn wegen vol bochten en traktors die je ophouden...
Ik krijg steeds meer plezier in het werk: ik merk dat het pas echt leuk wordt als je de boeren en de omgeving begint te kennen, en dat begint nu te komen. Verder heb ik veel bijgeleerd te afgelopen maanden waardoor je ook zelfverzekerder wordt.
Vorige week was ik weer even in NL voor het symposium van DIO: heerlijk om weer even in Utrecht te zijn, vrienden te zien, al was het maar kort.
Goed, genoeg voor nu. All the best voor jullie, we mailen en ik hoop velen van jullie de week voor kerstmis te zien,
liefs,
Hanneke
-
15 November 2007 - 14:25
Els:
Ik heb je bericht gelezen in Vietnam,fijn dat ik het toch allemaal kan volgen,liefs,Els -
15 November 2007 - 18:55
Ton:
Wel lekker om in zo`n pub te zitten.Heb je zelf ook nog op de ton gestaan?(schreef ton) Jammer dat je al die mooie klanken niet mee de deur uit kunt sturen.
Erg fijn om te horen dat je het steeds beter naar je zin krijgt daar!
Het is de moeite waard om daar zeker for a while te blijven wie weet how long...
de groeten vanuit een kil budel.
PS het weer zal daar niet veel anders zijn nu? -
15 November 2007 - 23:54
Marieke:
Ha Hanneke,
Wat goed dat je het steeds beter naar je zin krijgt daar en je draai gevonden hebt. Dat muziekfestival klinkt inderdaad wel heel erg gaaf, fijn dat je lekker met muziek bezig kunt zijn!
Misschien zie ik je het weekend wel weer even op de skype!
Liefs, Marieke -
16 November 2007 - 16:54
Lidia:
Dag Hanneke,
wat leuk dat het je goed gaat en dat je je begint thuis te voelen in dit vreemd land! Ja, die Ierse muziek is geweldig knap!!! Melancholisch en tegelijkertijd rijk aan melodie!!
Is er zoiets voor ons groepje??
Groetjes
Lidia -
17 November 2007 - 09:21
Ans Van De Laar:
Hallo Hanneke,
Fijn dat je je draai begint te vinden, een beetje thuis in Ierland. Wat een profijt heb je nu van al die jaren muziekles, want muziek verbindt zonder elkaars taal te spreken. Samen genieten van muziek geeft een geweldige band en sympathie voor elkaar.Een unieke periode in je leven.Hier gaat alles zijn gangetje. Bert heeft in het Eindhovens Dagblad in de rubriek vraag en aanbod een advertentie geplaatst voor spullen uit de 2e wereldoorlog. Een zestal oudere mensen heeft gereageerd met spulletjes en Bert en Peter zijn nu al die plekken af om zijn schatten op te halen. Jos heeft net als Bert zijn rapport en de 1e proefwerkweek is goed afgesloten. Pas is hij in Utrecht op de open dag geweest en ook die is goed bevallen. Ik hoop dat hij nu inschrijft voor een meeloopdag ergens zodat hij wat meer zicht krijgt op de studie zelf.Morgen gaat Jos naar een band luisteren waar de broer van Maarten in speelt. Die hebben pas een cd uitgebracht en Maarten is natuurlijk apentrots en heeft zoveel mogelijk mensen gemobiliseerd om te komen kijken.Inmiddels is het hier behoorlijk koud aan het worden, de winter heeft zijn intrede gedaan.De bladeren zijn bijna helemaal van de bomen.Hoe is dat bij jou daar, ook koud of merk je de invloed van de zee meer?
Je moeder heeft inmiddel al een keer ge-emaild vanuit Vietnam. Lijkt mij een behoorlijke cultuurshock met het leven hier.Zeker nu het winter is speelt het leven in Nederland zich vooral binnenshuis af en dat is toch wel een contrast met een land waar het leven vooral op straat te vinden is.
Als ik je verhalen lees over de natuur daar dan krijg ik zin in een wandeling in die verlaten ruige natuur. Geweldig lijkt me dat de stilte en weidsheid.
Heb je Titus ook nog gezien op het congres, hij kwam toch een paar dagen over?
We zijn ook nog bij Tante Riek geweest in Antwerpen, zij is voor 4 weken in Belgie. Het grootste verschil tussen Ghana en Europa was voor haar het verschil in lachen. In Ghana gaat geen dag voorbij dat je lachen hoort, in Antwerpen ervoer zij dat er wel degelijk dagen zijn zonder dat je ergens lachen hoort.We zijn in Antwerpen door de buurt met buitenlanders en door de Joodse wijk gelopen, ook een contrast van dag en nacht. In de buitenlandse wijk is er volop leven op straat, winkels zijn open en je kunt bij turkse bakkers volop heerlijkheden kopen. In de binnenstad is daarentegen alles gesloten en weinig te zien. In de Joodse wijk hebben we ons vergaapt aan alle diamanten sieraden in de etalages en de kledij van de Joden.
Hanneke eigenlijk nog maar een paar weken en het is kerstvakantie, maar eerst sint. Hoe vieren ze dat eigenlijk in Ierland?En ga jij het ook vieren?
Heel veel groeten van ons allemaal vanuit een koud kikkerlandje achter de duinen.
Ans -
17 November 2007 - 13:27
Sita:
Oh dat klinkt echt leuk, Vlaamse volksmuziek heb ik hier nog niet gevonden....Misschien kan ik mijn dwarsfluit meenemen als ik naar je toekom! ;)
Liefs Sita
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
